bezañ diouzh un den

Savet diwar bezañ ha diouzh

bezañ diouzh un den

1. dereout ouzh un den (louzoù, boued), bezañ aes dezhañ da c'houzañv
2. plijout da un den
   • — Eleal, ma c'hommer, mar na oa nemet mad,
     Me gavo unan d'ac'h certenn hen talvô mad :
     Butun na c'hoariou n'ez int ket diout-han ;
     Eul liard, en pad ar bloaz, na zeui ket da foetan. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 2, Pariz, 1891, 1971, p. 76.)
   • — Gaou a lârez!... Ha neuze, ma labour-me n'eo ket diouzit. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 50.)
   • — [...]. Ar c'hleze n'eo ket diouzin; [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 180.)
   • Setu aze traou diouzit, neuze, pôtr ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 137.)
   • Neuze, n'eus mann ebed diouzin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 137.)