Mont d’an endalc’had

benañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : benan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn ben hag al lostger -añ.
Meneget er C'hatholicon evel benaff (1499)[1][2].

Verb

Kemmadur Furm
hep benañ
dre vlotaat venañ
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat penañ
amreizh venañ

benañ /ˈbẽː.nã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : benet) (displegadur)

  1. (kozh) Troc'hañ
  2. Troc'hañ ur winieg : krennañ ar gwini enni.
  3. Troc'hañ ur maen pe un tamm koad da reiñ ur stumm bennak dezho.
  4. Maen-benañ: maen zo bet benet.

Stummoù rannyezhel

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, pajenn 101a