bela

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg belle, an italianeg bella hag ar spagnoleg bella, « brav », hag al lostger -a a dalvez da sevel an anvioù-gwan.
Dont a ra war wel e 1887 er "Fundamento de Esperanto".

Anv-gwan

Troad unander liester
nominativ bela belaj
akuzativ belan belajn

bela /ˈbɛ.la/

  1. Brav, koant.
    Li kantas tre belan kanton. « Kanañ a ra ur ganaouenn brav-kenañ ». (Zamenhof : Fundamento de Esperanto).

Gerioù kevrennek


Portugaleg

bela

gourel benel
unander belo bela
liester belos belas
  1. kaer
    • A bela dama: an itron gaer.