beilhadenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar beilh-, pennrann ar verb beilhañ, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn)

Anv-kadarn

beilhadenn /bɛˈʎɑːdɛn/ benel (liester : beilhadennoù)

Troidigezhioù