arruot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar arru-, pennrann ar verb arruout, hag an dibenn-ger -ot

Furm verb

arruot /aˈryːɔt/

  1. Furm ar verb arruout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Gerioù heñvelster

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù