arru

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Anv-gwan

arru

  1. Degouezhet
  2. Deut da vezañ
    • Ar gornandoned a zo arru ankouaet e bro Dreger. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 27.)


Krennlavarioù


Furm verb

arru

  1. trede gour unan ar verb arruout