aprouo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar aprou-, pennrann ar verb aprouiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

aprouo /aˈpruːo/

  1. Furm ar verb aprouiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Troidigezhioù