a bep tu
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
a bep tu
- eus pep tu, eus pep lec'h
- Geot fresk a dibabe a bep tu. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
- Ar bleidi a grogas da yudal ha d'en em respont a bep tu. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 5.)
- e pep tu, en daou du
- Teir rod a zo ouzh karr paotr ar c'hafe, ur rodig en araog, hag unan vrasoc'h a bep tu. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 110.)
- e pep tu, e pep lec'h
- Ec'hon meurbet e oa ,ar gweled ac'hano ha, goude m'o devoe furchet va daoulagad a bep tu, e laoskis ur skrijadenn leun a anken. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 27.)
- Sevel a riz ouc'h ar c'hleuz, gourvez a riz var he c'horre, astenn a riz va gouzouk evit taoler eun taol-lagad a bep tu var an hent braz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 116.)
- War o lerc'h ur fuilherez a strinko ar foenn troc'het a bep tu, o dispako brav da sec'hañ.[1]
- a bep tu da
- A bep tu d'an oaled, tad ha mamm an anaon paour a ouele sioul. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 20.)
- Raktal, eus a-greiz ar poull-tro a rae ar mor a bep tu d'ar peñse, e stagjomp da roeñvat war-zu an aod. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 18.)
- Dre ma tostae, e wele anê a bep tu d'ar wenojenn, ru-moug, liou gwad sec'h. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 7.)
Araogenn
| Gour | Displegadur | LFE |
|---|---|---|
| U1 | a-bep-tu din | /Distagadur ?/ |
| U2 | a-bep-tu dit | /Distagadur ?/ |
| U3g | a-bep-tu dezhañ | /Distagadur ?/ |
| U3b | a-bep-tu dezhi | /Distagadur ?/ |
| L1 | a-bep-tu deomp/a-bep tu dimp | /Distagadur ?/ |
| L2 | a-bep-tu deoc'h | /Distagadur ?/ |
| L3 | a-bep-tu dezho/a-bep-tu dezhe | /Distagadur ?/ |
| D | a-bep-tu deor | /Distagadur ?/ |