a bep tu

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant a bep ha tu.

Adverb

a bep tu

1. eus pep tu, eus pep lec'h
   • Geot fresk a dibabe a bep tu. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 169.)
   • Ar bleidi a grogas da yudal ha d'en em respont a bep tu. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 5.)
2. e pep tu, en daou du
   • Teir rod a zo ouzh karr paotr ar c'hafe, ur rodig en araog, hag unan vrasoc'h a bep tu. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 110.)
3. e pep tu, e pep lec'h
   • Ec'hon meurbet e oa ,ar gweled ac'hano ha, goude m'o devoe furchet va daoulagad a bep tu, e laoskis ur skrijadenn leun a anken. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 27.)
   • Sevel a riz ouc'h ar c'hleuz, gourvez a riz var he c'horre, astenn a riz va gouzouk evit taoler eun taol-lagad a bep tu var an hent braz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 116.)
   • War o lerc'h ur fuilherez a strinko ar foenn troc'het a bep tu, o dispako brav da sec'hañ.^[1]
4. a bep tu da
   • A bep tu d'an oaled, tad ha mamm an anaon paour a ouele sioul. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 20.)
   • Raktal, eus a-greiz ar poull-tro a rae ar mor a bep tu d'ar peñse, e stagjomp da roeñvat war-zu an aod. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 18.)
   • Dre ma tostae, e wele anê a bep tu d'ar wenojenn, ru-moug, liou gwad sec'h. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 7.)
   • Tan a zo didanomp, tan a zo war hor gorre ;
     Tan a zo a bep tu deomp, leskiñ a reomp noz ha deiz ! — (Chaloni Perennez, Les hymnes de la Fête des Morts en Basse-Bretagne e-barzh Annales de Bretagne, bloaz 1924, levrenn 36, niv. 36-3, p. 580.)