zouav

Brezhoneg

Etimologiezh

(1863)^[1] → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

Ur zouav (2).

zouav /ˈzwɑːf/ (liester : zouaved)

1. Den eus ur meuriad kabil, maz' eas an arme c'hall da duta en XIXvet kantved.

2. Soudard gall war-droad, eus ur bagad krouet en Aljeria e 1831.

3. Zouaved ar Pab : soudarded a stourmas en arme ar pab e dibenn an XIXvet kantved.

Troidigezhioù

• alamaneg : zuaven ^(de)
• esperanteg : zuavo ^(eo)
• galleg : zouave ^(fr)
• interlingua : zuavo ^(io)

• ido : zuavo ^(ia)
• poloneg : żuawi ^(pl)
• saozneg : zouave ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Geriadur istorel ar brezhoneg