tec'ho

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tec'h-, pennrann ar verb tec'hel pe tec'hout, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

tec'ho /ˈteːɣo/

  1. Furm ar verb tec'hel/tec'hout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...]. Ken bras e vo e spont ma tec'ho kerkent hag a-herr diouzh ar gêriadenn-mañ. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)

Troidigezhioù