spont

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar verb latin expaentare, expaventare.

Anv-kadarn

spont /ˈspɔ̃nt/ gourel

1. dihuniñ dre spont, en ur spont

   • En noz-mañ e oan dihunet en ur spont, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 488.)

2. krenañ gant ar spont
3. semplañ gant ar spont
4. kemer spont
5. Kregiñ ar spont en ul lec'h.
6. Lakaat ar spont en ul lec'h, en un den.
7. Reiñ spont da un den.
8. Bezañ liv ar spont war unan bennak.

Deveradoù

• dispont
• dispontañ
• spontadenn
• spontailh
• spontañ
• sponterezh
• spontik
• spontus

Gerioù heñvelster

• aon
• euzh
• braouac'h
• spouron

Troioù-lavar

• gant ar spont
• ur spont !