roulañ

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

roulañ /ˈruːlã/ verb gwan (anv-gwan-verb : roulet) (displegadur)

1. Riotal, redek ar plijadurioù diroll:
   • Ar re-se zo aet da roulañ — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 195.)
   • Honnezh n’he deus graet nemet roulañ e-pad he buhez, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 38.)
   • Brao a-walh eo dezañ roula pa' -neus miret eiz real ouzin-me. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 61.), — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 448.)
   • Ha pa oant skuiz oc'h en em lardañ e oant aet o daou da roulañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 19.)
   • Pa he-deveze gwerzet hec'h amann hag hec'h uïou ez ae da roulañ gand an arc'hant. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 194.)

Stummoù all

• roulat

Gerioù heñvelster

• c'hoari las
• ober bos
• ober pant
• ribodal, ribotal
• riboulat

Deveradoù

• rouladenn
• rouler
• roulerez
• roulerezh

Krennlavarioù

• Ur plac'h a roul n'eo ket mestrez d'he zoull. — (?, p. ?.)

Troidigezhioù

• galleg : mener une vie de débauche ^(fr)