malañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet e krennvrezhoneg malaff.
Da geñveriañ gant ar verboù malu e kembraeg, mala e kerneveureg, meil en iwerzhoneg hag e skoseg, dezho-holl ar memes ster.
Deuet eus ur verb keltiek *male/o-, hag a rafe dont eus *ml̥h₂-e/o-, ledanaet eus ar wrizienn indezeuropek *melh₂- « malañ » a gaver er verboù molere e latin, mahlen en alamaneg, málti e lituaneg, h.a.[1]
Kar d'an anv-kadarn bleud.

Verb

malañ /ˈmɑː.lã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Breviñ greun evit ober bleud pe boultr, war-bouez ur vilin pe ur benveg bennak all; malañ greun, kafe, ur sac'had ed.
  2. malañ boued: chaokat
  3. (Dre astenn-ster) Drailhañ, .
  4. gwallgas
  5. komz en un doare hanter digomprenus


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 255.

Liamm diavaez