loc'hent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar loc'h-, pennrann ar verb loc'hañ, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

loc'hent /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb loc'hañ e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
    • Bemdeiz Doue, nemet d'ar sul, e loc'hent kerkent ha goulou-deiz en ur ganañ skiltr ha ganto peb a fuzuilh nevez-flamm war o skoaz gleiz. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 24.)

Troidigezhioù