lintre

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lintr-, pennrann ar verb lintrañ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

lintre /ˈlĩntre/

  1. Furm ar verb lintrañ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
    • Marmiadoaz, daoust d'ar gwad ha d'ar fankigell a vastare e laonenn, a lintre en teñvalder e-giz ur skarbouklenn. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 81.)

Troidigezhioù