lezo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar lez-, pennrann ar verb lezel, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

lezo /ˈleːzo/

  1. Furm ar verb lezel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
    • « [...]. Treboulet evel ma vo, e lezo goude-se an Enebour d'e ambroug, koulz lavarout gant an dorn, betek ribl ul lennig e-lec'h en em veuzo. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 25.)
    • War ar bratell emgann, e lezo ar varoned irc'hier ponner, [...]. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 64.)

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù