koantañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « koant » hag an dibenn-ger « -añ ».

Furm anv-gwan

koantañ /ˈkwãn.tã/

  1. Derez-uhelañ an anv-gwan « koant ».
    ... ur votez vihan dir eus ar c'hoantañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 21.)
  2. en droienn eus ar re goantañ
  3. en troiennoù evel ur plac'h ar c'hoantañ (marteze da gompren a'r c'hoantañ)
    ... teir merc'h ar c'hoantañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 203.)


Troidigezhioù