kantifial

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant kant ha difial.

Verb

kantifial /kãntiˈfiːal/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Goulenn gant unan bennak ober un dra bennak en ur ziskouez e soñjer ez eo divarrek d'hen ober.
    • [...] me gantifi ac'hanoc'h da gavout d'ho merc'h ur pried koulz ha me. — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 25.)

Troidigezhioù