kanjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kan-, pennrann ar verb kanañ, hag an dibenn-ger -jout

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kanjout
dre vlotaat ganjout
dre c'hwezhañ c'hanjout
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kanjout /ˈkãnʒut/

  1. Furm ar verb kanañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

Stummoù rannyezhel

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù