hep mar ebet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an droienn hep mar hag an adverb ebet.

Troienn adverb

hep mar ebet /Distagadur ?/

1. En un doare sur, diarvar
   • — [...], mar gwelez ac'hanon em sav oc'h penn ar gwele, e c'halli lavaret e yac'hay ar c'hlañvour, hep mar ebet, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 114.)
   • Sane. — [...] ! Ah! henman eo, hep mar ebed! [...] ? — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 32.)
   • Ha, pa gollent kavell, oring, pe kordenn, kablus Yann : Yann an nevoa hep mar ebet laeret anê. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 141.)
   • Kabal a vezo, hep mar ebet, rak, diouzh ma lavarer, meur a baotr yaouank a zo aze hag a glask gounit selloù ha karantez Onenn, dre ziskouez o nerzh hag o ijin. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 25.)
   • Hogen an tolead tosta d’e galon a oa korn-bro Pleiben, hep mar ebet. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 8.)
   • — Ur blijadur eo din deskiñ an anv, ur skoazell vras e vo hep mar ebet, a c'hoapaas Ron, [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 286.)

Troidigezhioù

• galleg : sans aucun doute ^(fr)