goulennor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « goulenn- », pennrann ar verb « goulenn », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

goulennor /ɡuˈlɛ.nːɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb goulenn en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.