glac'haret
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar glac'har-, pennrann ar verb glac'hariñ, hag an dibenn-ger -et.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | glac'haret |
| Derez-uheloc'h | glac'haretoc'h |
| Derez-uhelañ | glac'haretañ |
| Derez-estlammiñ | glac'haretat |
glac'haret /ɡlaˈɣɑːret/
- Trist, dezhañ poan-galon, poan-spered :
- Setu glac'haret an aotrou, ha droug ennañ ken a savas eus taol, hep gallout peurleinañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 139.)
- Ha setu int glac'haret, ha da ouelañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 201.)
- Evelato, an dud vat a yoa glac'haret, rak gouzout a raent ne dae ar re-se er-maez a gêr nemet evit ober droug en tu pe du ; [...]. — — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 121.)
- Pegen glac'haret, evel ouzout, ne oa ket mamm hennezh ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 178.)
- Ha d’an ampoent-se, Rozenn hag a oa o lavarout he fater a-barz mont da gousket, a laosk eur skrijadenn glac’haret. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 126.)
- (dre skeudenn-lavar) Rivinet
- Ar re-se o deus glac'haret o fark o gwerzhañ an tamm gwellañ anezhañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 178.)