furcho

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar furch-, pennrann ar verb furchal, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

furcho /ˈfyrʃo/

1. Furm ar verb furchal e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
   • — « Mat ! deomp da c'houlenn anezhi. C'hwi a roeñvo ha me a furcho goueled ar stêr gant ar c'hrap. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 100.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) fouillera ^(fr)