enaouo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar enaou-, pennrann ar verb enaouiñ, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

enaouo /ẽˈnɔwːo/

  1. Furm ar verb enaouiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Troidigezhioù