doaretaer

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar doareta-, pennrann ar verb doaretaat, hag an dibenn-ger -er

Anv-kadarn

doaretaer /dwareˈtɛːr/ gourel (liester : doaretaerien)

1. Den hag a vez gopret gant ur gazetenn pe ur media bennak evit kelaouiñ diwar-benn ul lec'h pell.
   • "Komz a rae deomp atav eus tamalloù grevus met n'en deus ket lavaret deomp peseurt e oant," a zisklêr an doaretaer. — (Pétros Márkaris, lakaet e brezhoneg gant Alan Botrel, Na baeit ket!, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 151-152.)

Stummoù all

• doareour

Troidigezhioù

• galleg : correspondant ^(fr) (kelaouiñ)