dislavarot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -ot ».

Furm verb

dislavarot /dizlaˈvɑːrɔt/

  1. Furm ar verb dislavaret en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.