dislavaroc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -oc'h ».

Furm verb

dislavaroc'h /diz.la.ˈvɑː.rɔx/

  1. Furm ar verb dislavaret en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.