dislavarin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « dislavar- », pennrann ar verb « dislavaret », hag an dibenn-ger « -in ».

Furm verb

dislavarin /dizlaˈvɑːrĩn/

  1. Furm ar verb dislavaret e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.