dihunjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -jen.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunjen
dre vlotaat zihunjen
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunjen
amreizh tihunjen

dihunjen /diˈhỹnʒen/

  1. Furm ar verb dihuniñ e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.