dihunje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunje
dre vlotaat zihunje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunje
amreizh tihunje

dihunje /diˈhỹnʒe/

  1. Furm ar verb dihuniñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.