degemeret

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar degemer-, pennrann ar verb degemer pe degemerout, hag an dibenn-ger -et

Furm verb 1

degemeret /ˌdeɡẽˈmeːret/

1. Anv-gwan-verb ar verb degemer/degemerout
   • Graet anaoudegezh ganimp, e pedis ar wreg, goude ar marc'had, da zont ganin da Dalnovo e-lec'h ma c'hellfen bezañ degemeret gant unan bennak. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 14.)

Stummoù rannyezhel

• degomeret

Troidigezhioù

• galleg : accepté ^(fr) , accueilli ^(fr) , reçu ^(fr)

Furm verb 2

Stummoù rannyezhel

• degomeret

Troidigezhioù

• galleg : qu'il accepte ^(fr) , qu'il accueille ^(fr) , qu'il reçoive ^(fr)