bes

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus behes

Furm verb

bes /ˈbɛːs/

  1. Furm berr ar verb bezañ en eil gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.
  2. Hep kemmadur, war-lerc'h mar:
    • Doué, me mab ! mar bes un dro 'ral
      Douget arré d'hobér er fal,
      Rezei er garm sé de zason
      Aberh te vam, én ha galon ! —
      — (Emil Ernod, Gwerziou Barz ar Gouet, Sant-Brieg, 1903, p. 26.)
  3. Gant ar c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h a, e, ne, na):

Stummoù all