youc'hal

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus « youc'h » hag « -al ».

Verb

youc'hal /ˈjuːɣal/ verb gwan (displegadur)

1. Gopal, hopal, huchal.
   • A-vec'h m'en doa lavaret In nomine patris ma voe klevet o tont en ur youc'hal, en ur bec'hiñ ken a dregerne an aod gantañ, adalek Milin ar Gall betek Tour-ar-C'hernig, an aotrou barvek [...]. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 37.)
   • N'ouzon nemet un dra : en amzer hiziv al loened a harzh, a c'hwitell, a vlej, a wic'h, a viaou, a hinno, a yud, a hud, a voud, a chilp, a glip, a goag, a c'hroaq, a gan, a richan, a grougous, a roc'h, a doc'h, a soroc'h, a c'harm, a ragach, a c'hregach, a gloc'h, a youc'h, a razailh, a rizink, pep hini en e vod hag hervez e ouenn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 8.)
   • Paotred ar skol a youc'h war lein ar wrac'hell ha drammoù a ruilh d'an traoñ ; [...]. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 34.)

youc'hal verb kreñv eeun

1. Gopal, hopal, huchal.

Deveradoù

• youc'hadenn

Troidigezhioù

• galleg : crier ^(fr)