tungsten

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

E 1751 e voe dizoloet ur mineral gant ar c'himiour svedat Axel Fredrik Cronstedt hag a voe anvet tungsten « maen pounner » gantañ abalamour d'e zouester uhel (diwar ar gerioù svedek ha danek tung « pounner », ha sten « maen »). Nag e svedeg nag e daneg avat ne vez lavaret tungsten. Gant Carl Wilhelm Scheele e voe soñjet e c'hellfed eztennañ ur metal nevez diouzh ar mineral-se. [1] E brezhoneg e teu ar ger-mañ war-wel e 1994 e-barzh Geriaoueg Fizik Eil Derez Diwan.[2]

Anv-kadarn

tungsten /Distagadur ?/ gourel

  1. (kimiezh) Elfenn gimiek, 74 he niverenn atomek ha W hec'h arouez, a zo unan eus ar metalioù trañzitadur.
  2. Metal kalet-kenañ, pounner-kenañ ha stabil-kenañ en un temperadur uhel.

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Stwertka, Albert, A Guide to the elements, Oxford University Press, New York, eil embannadur, 2002 (meneget er Wikipedia saozneg).
  • [2] : Geriaoueg Fizik brezhoneg/galleg galleg/brezhoneg, Eil Derez Diwan, 1994, eil embannadur kresket.


Kerneveureg

Etimologiezh

Sellet ouzh an etimologiezh er gevrenn vrezhonek.

Anv-kadarn

wolfram

  1. Tungsten.


Saozneg

Etimologiezh

Sellet ouzh an etimologiezh er gevrenn vrezhonek.

Anv-kadarn

wolfram

  1. Tungsten.