toullje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar toull-, pennrann ar verb toullañ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep toullje
dre vlotaat doullje
dre c'hwezhañ zoullje
dre galetaat digemm
amreizh digemm

toullje /ˈtulʒe/

  1. Furm ar verb toullañ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.