toukenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus touk hag -enn.

Anv-kadarn

Un doukenn divont.

toukenn /ˈtukːɛn/ benel (liester toukennoù)

  1. Boutailh kofek dezhi ur gouzoug strizh hag a] dalvez da virout evajoù.
    • An doukenn sistr a zo deuet er c'harr er beure-mañ. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 44.)
  2. Anv koef Treger.
  3. Fidamdoukenn! Estlammadenn.

Troidigezhioù