tougfent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus dougfent gant ur c'hemmadur dre galetaat

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dougfent
dre vlotaat zougfent
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tougfent
amreizh tougfent

tougfent /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb dougen e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout.