tifuz

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

tifuz /ˈti.fːys/ gourel

  1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
    • Er-memez amzer, daou viz zo dija, e tiambarkaz en ho zouez eun enebour all, hanvet ar c'hlenved tom pe an tiphuz. — (Bossen Molenez, Feiz ha Breiz, 31 Meurzh 1877, p. 39a.)
    • Goude ar brezelioù e teuas tro ar c'hleñved : a bep tu e tistroe an armeoù trec'het, o charreat war o lerc'h o c'hlañvourien taget gant an derzhienn-domm, an tifuz hag o re c'hloazet. — (Per Bourdelles, Laenneg ? Piv eo hennezh ?, Al Liamm niv. 203, Du - Kerzu 1980, p. 425.)
    • Un diskoulm all a ve ober gant tifuz, evel en alamaneg, nemet e rankfed spisaat evel ma ra dre ur rakger pe un adanv war-benn diforc'hiñ diouzh an tifuz ent strizh, pezh a ve luziañ hep ezhomm. — (Guy Étienne, KIS-609, Lavar 12, Preder, 1999, p. 288.)

Gerioù heñvelster

Liamm diavaez

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « tifuz » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia