taboulinadeg

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar « taboulin- », pennrann ar verb « taboulinañ », hag al lostger « -adeg ».

Anv-kadarn

taboulinadeg /ta.bu.li.ˈnɑː.dek/ benel (liester : taboulinadegoù)

1. Taboulinadenn graet gant meur a zen war un dro.
   • Hag e tostae an daboulinadeg, kañvaouus. Ur gwask d'ar galon. — (Youenn Drezen, Itron Varia Garmez, Skrid ha Skeudenn, 1941, Al Liamm, 1977, p. 173.)

Troidigezhioù

• galleg : tambourinage ^(fr) , ensemble de roulements ^(fr) de tambour.