spontailh
Sauter à la navigation
Sauter à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-kadarn
spontailh /'spɔ̃ntaʎ/; liester spontailhoù
- tasmant hag a spont an dud
- Gwechall e veze gwelet spontaillou war hent Plouillio. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 488.)
- seurt mergodenn vras, damheñvel ouzh un den, a lakaer er parkeier da spontañ an evned
- ur spontailh-brini