sionour

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar Sion, anv-lec'h er Bibl, hag an dibenn-ger -our.

Anv-kadarn

sionour /ˈsi'ɔ̃ːnur/; liester : sionourien.

  1. Den a-du gant savidigezh ur stad yuzev.