sev

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Amprestet digant ar galleg sève, diwar al latin sapa.

Anv-kadarn

sev /ˈsɛw/ hollek gourel

  1. Liñvenn vagus a sav hag a ziskenn er plant.
    • C'hwezh vat ar sev geot a sav war ar foenneg. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 84.)
  2. (dre skeudenn-lavar) (Pemdez) Sper.

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Anv-gwan

sev /ˈsɛw/

  1. drant