selaouont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -ont ».

Furm verb

selaouont /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb selaou e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.