Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -jont ».
Furm verb
selaoujont /Distagadur ?/
- Furm ar verb selaou e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
- Dalc’het a-walc’h e voe arre warne, evit ober dezhe chom, met ne selaoujont ket an dro-mañ. KAB 3/140