selaoujon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -jon ».

Furm verb

selaoujon /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb selaou e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.