selaoujes

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -jes ».

Furm verb

selaoujes /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb selaou en eil gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.