selaouet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « selaou- », pennrann ar verb « selaou », hag an dibenn-ger « -et ».

Furm verb

selaouet /Distagadur ?/

  1. Anv-gwan-verb ar verb selaou.
  2. Furm ar verb selaou e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.