roeg

Brezhoneg

Etimologiezh

Da geñveriañ gant ar ger kembraek rhwyg.

Anv-kadarn

roeg gourel, liester roegoù

1. Faout, toull graet en ur roegiñ.

   <skouer>.

2. (a-wezhioù) Koag, trouz taolet gant ur vran.

   <skouer>.

Stumm all

• rog

Deveradoù

• diroeg (dirog)
• roegiñ (rogiñ)
• roegadenn (rogadenn)

Troidigezhioù

• galleg : déchirure ^(fr)  ; (parfois) coassement ^(fr)
• kembraeg : rhwyg ^(cy)

• saozneg : rent ^(en) , tear ^(en)  ; croaking ^(en)