riñv

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg rim « niver »[1], eirimotor « niverer (furm verb) »[2].
Da geñveriañ gant ar gerioù rhif e kembraeg, riv e kerneveureg ha rím (b.) e heniwerzhoneg.
Deuet eus un anv-kadarn keltiek *rīmos a zeufe eus ur stumm *h₂riH-mo-,[2] ledanaet eus ar wrizienn indezeuropek *h₂rei- « renkañ » a gaver er gerioù rīm « riñv » e hensaozneg, rītus « lid » e latin, yärm « muzul » e tokhareg B, arithmós « riñv » e henc'hresianeg.[3]

Anv-kadarn

riñv /ˈriːw/ gourel (liester riñvoù)

  1. Niver

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

  • [1] : Glozennoù dornskrid Orleañs, meneget en Vocabulaire du vieux-breton
  • [2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 117.
  • [3] : Guus Kroonen, Etymological Dictionary of Proto-Germanic, Leyden, Brill, 2013, p. 413.