presbital
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
presbital /prezˈbi.tːal/ gourel (liester : presbitalioù)
- Ti-annez ur person, en ur barrez
- Ker buan ha m'oa eat ar soudarded d'ar presbital, ec'h en em ruzas er-maez eus an iliz, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 155.)
- Kerc'hat a ra ar palennou, palennou an aoteriou, eus ar presbital. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 97.)
- Mont a ris 'ta d'ar presbital ha stad e voe er beleg-se dre ma tigouezhe dezhañ lakaat e bav war ur c'hwitell nevez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 37.)
- Edo el lab, a-dreñv e bresbital, [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 25.)
- An intañvez a yeas raktal d'ar presbital. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 24.)
Troidigezhioù
- galleg : presbytère (fr)